Dichten als Epke Zonderland Sommige gedichten in De gele zweep, de nieuwe bundel van Anton Ent, doen mij erg denken aan het schokkende debuut van Marieke Jonkman uit 1991. Bij
Ochtend Vanmorgen stond ik me te scheren mijn oog viel op de wekker, half zes nu kon mijn vader de grindweg aflopen richting wilgenrij in het weiland zijn roeiboot losmaken
