De vorm bepaalt alles In het verleden bewees Benno Barnard al dat hij een meester is in het schrijven van dagboeken. Dagboek van een landjonker (2013) en Zingen en creperen
Benno Barnard en Jeroen Brouwers [Over het verlies van een kind] Op 11 januari van dit gaande jaar publiceerde de Belgische auteur Benno Barnard in het tweewekelijks verschijnende periodiek Doorbraak
Een zekere mate van eeuwigheidswaarde Het gebeurt mij weleens dat betrekkelijk onbekenden mij hun poëzie voorleggen met de vraag wat ik ervan vind. Ze bedoelen die vraag anders. Eigenlijk willen
In het door kerken gebruikte Nieuw Liedboek komt het volgende couplet voor: De negers met hun loftrompet de joden met hun ster, wie arm is, achteropgezet, de vromen van oudsher,
‘Vervreemding in woord, beeld en toon’ De bundel Buiten zinnen vormt een bijzondere samenhang tussen foto’s, poëzie en muziek. Het begon met de fotograaf Eddy Verloes, die op een stormachtige
‘Ongelukkig genoeg om te willen schrijven, gelukkig genoeg om het te kunnen’ Benno Barnard woont inmiddels al een aantal jaar in zijn geliefde Engeland, maar bracht daarvoor een groot deel
Huub Beurskens twijfelt nog (aanvulling: niet meer), maar hij onthult op zijn weblog dat Benno Barnard in ieder geval zijn bundel niet instuurt voor de Grote Poëzieprijs. ‘Nee, ik wil
Delphine Lecompte, Christophe Vekeman, Runa Svetlikova, Max Temmerman, Stijn Vranken, Benno Barnard, Johan Petit en debutante Moya De Feyter waren te gast bij de openingsavond van Dichters in de Prinsentuin
Een mens is een mens door andere mensen Het verstrijken van de tijd en daarmee van zijn leven, is het overheersende thema van Benno Barnards forse, klankrijke, uiterst strak gecomponeerde