In de ban van blauwe ogen zwart haar De nieuwe vertaling van Blauwe ogen zwart haar van Marguerite Duras, door Kiki Coumans, wil je niet meteen gaan lezen. Het boek
Wegzinken in een koloniaal zoutmoeras Marguerite Duras (Gia Djhn 1914 – Parijs 1996) groeide op in Frans-koloniaal Indochina, nabij Saigon, de Vietnamese metropool die sinds de hereniging van Noord- en
Niets is eenduidig De Minnaar van Marguerite Duras, een literair meesterwerk met miljoenen exemplaren verkocht, vertaald in minstens 35 talen en bekroond met de prestigieuze Goncourt-prijs in 1984 is opnieuw
‘Het kind gaat niet weg, we moeten hem roepen’ Wat een geluk dat er nog steeds uitgeverijen en vertalers zijn die zich niet laten leiden door de waan van de
Van de commerciële kant hoorde ze pas later In een restaurant dat uitkeek over de rivier de Dordogne hing een grote foto van een kip aan de muur. Marguerite Duras
Veranderen op een bankje …c’est en écoutant se taire les gens dans les squares de Paris. ..ik heb geluisterd naar wat er in de plantsoenen van Parijs wordt verzwegen’ –