Een menselijke auto In De goede zoon van Rob van Essen sterft de moeder van de naamloze hoofdpersoon – en worden we letterlijk op De vreemdeling van Camus gewezen –
Het grappigste fragment uit de Nederlandse literatuur ‘Wij gaan zo dadelijk een alfabet doen voor Annie,’ zei een mevrouw die langs de tafeltjes liep om de overige gasten bij het
Fijn, vermakelijk stuk op de site van schrijver Rob van Essen die ook recensent is voor NRC Handelsblad. Dat uitgevers soms wat vrijelijk omgaan met het begrip citeren is bekend,
Mark Cloostermans is een gezaghebbende en ook wel gevreesde criticus uit Vlaanderen (die in Barcelona woont). Op zijn blog experimenteert hij nu ook met recensievloggen. De eerste bespreking gaat over
Winter in Amerika is de laatste roman van Rob van Essen waarin hij, onder meer, de moderne literaire uitgeverswereld met een licht satirische blik bekijkt. Het boek kreeg goede kritieken,
Tegelijk waar en niet-waar Redacteur Katja Ouwehand heeft de stokoude schrijver Winter onder haar hoede. Winter is de enige overlevende van de Grote Vier, de belangrijkste schrijvers van na de
De lichte kanteling van de eenvoud Romans waarin als personage een schrijvend mens figureert, of die sleutelen in het (hoofdstedelijke) literaire decor, zijn bijna zonder uitzondering om van te huiveren.
Wat is een schrijver? Wanneer ben je een schrijver voor de buitenwereld. Rob van Essen stelde die vragen aan de orde in de openingslezing voor masterstudenten en docenten letterkunde aan
‘De geest in de machine’. Is er achter te komen wat een schrijver doet wanneer hij schrijft? Weet de schrijver zélf wat schrijven is? Hoe dénkt de schrijver dat hij
Onmisbare bagage Wie weleens naar het huis van een bewonderde schrijver is afgereisd in de hoop op een ervaring die min of meer samenvalt met de sfeer van het werk
Iedereen een eigen kamer ‘Voor mensen van mijn generatie, die volwassen werd in de jaren tachtig, was de verzorgingsstaat een tijdloze grabbelton waar je uit kon halen wat je nodig
Het uitstellen van het leven Het zonder meer optekenen van (jeugd)herinneringen leidt doorgaans tot boekwerken vol met vals sentiment, overbekende nostalgie waarin vooral de schrijver zich fijntjes kan wentelen. Kind
Kind van de Verzorgingsstaat In de nazomer van 2001 had ik een bespreking met een redacteur van uitgeverij Thomas Rap toen plotseling een wonderlijke jongeman binnenstapte, enigszins onthecht maar niet
Gisteren, om vijf uur in de middag, onderweg naar het tuinhuis van AtlasContact, waar de presentatie van Kind van de verzorgingsstaat, opgroeien in een tijdloos paradijs van Rob van Essen
Voor het project Leesbaar Amsterdam spreekt schrijver Rob van Essen over de Amstel als plek van inspiratie en contemplatie. Leesbaar Amsterdam is de stadsplattegrond van Amsterdam, opgebouwd uit bijna vijfhonderd
‘Het zijn bij de VVD altijd de cultuurwoordvoerders die de grootste hekel aan cultuur lijken te hebben, hoe komt dat toch?’ Schrijver en NRC-recensent Rob van Essen reageert op zijn
‘Je wereldje wordt erg klein wanneer je alles in het origineel wilt lezen,’ schreef Jan van Mersbergen vorige week op zijn blog. Rob van Essen, schrijver, recensent en vertaler, sloeg
De eerste J.M.A. Biesheuvelprijs werd zojuist in in het Manor Hotel te Amsterdam uitgereikt aan Rob van Essen voor zijn bundel Hier wonen ook mensen. De naamgever van de prijs