Een hogere poëtische waarheid Kollaards romans overdonderen door hun sereniteit. De alledaagse personages in zijn romans lijken op elkaar: ze modderen wat aan vanuit een aanstekelijke vitaliteit, verlangen bedeesd naar

Geraffineerde compositie Hoe gaat het? Je wilt een verhaal maken over het einde van de Verlichting of je schrijft over een vrouw, Janet van Oostrum (veertig jaar), die in de

De hond houdt van ‘Una paloma blanca’ Het hart is een pomp, dat vindt de jonge collega van verpleegkundige Henk in het ziekenhuis, maar hij verzet zich tegen haar nuchtere

Proza dat aanhaakt aan je ziel ‘Overigens geldt dat alles in deze verhalen volkomen waar is en geen enkele gelijkenis met werkelijk personen en gebeurtenissen op toeval berust.’ Dit laat