Srećko Horvat zit in de bibliotheek van Tromsø. Hij wijst naar de besneeuwde daken van de stad achter hem. ‘Wat als de apocalyps allang gaande is,’ vraagt hij. Hier, boven
De liefde opnieuw uitvinden De eeuwige liefde, schreef ik onlangs, en het bijvoeglijk naamwoord lijkt op zijn plaats, want zolang er mensen zijn, zal er liefde zijn, waarover wordt gezongen
